ارتباط میان انسولین و دیابت
در سال 1889 دو محقق آلمانی به نامهای Oskar Minkowski و Joseph von Mering کشف کردند که اگر غده پانکراس از بدن حیوانات جدا شود، آنها علائم دیابت را بروز میدهند و به سرعت میمیرند. این یافته منجر به این نتیجهگیری شد که دیابت با مواد تولیدشده توسط پانکراس مرتبط میباشد. با پژوهش بیشتر مشخص شد که علت اصلی دیابت با جزایر لانگرهانس مرتبط میباشد. سرانجام در سال 1910 علت اصلی دیابت مشخص شد: نبود هورمونی به نام انسولین.
از این زمان به بعد تلاشها برای تولید دارویی برای کنترل دیابت سرعت گرفت و سرانجام در سال 1921 انسولین تزریقی توسط دو محقق به نامهای Bating و Best از دانشگاه تورنتو کانادا تولید شد. در این زمان بیماران مجبور بودند که پیش از هربار تزریق سرسوزن خود را استریل و گاهی حتی تیز کنند!!!
دشواریهای تزریق انسولین موجب شد که محققان در پی تولید نوع دیگری از انسولین و همچنین تولید سرسوزنهای مناسبتر برای تزریق باشند. تا سال 1924 انسولین صرفا به شکل تزریقی در دسترس بود، تا اینکه در این سال محققین آلمانی ایده انسولین استنشاقی را مطرح کردند. پس از سالها تلاش و شکست سرانجام در سالهای دهه 1980 Nektar Therapeutics موفق شد تا انسولین را به پودری قابل استنشاق تبدیل کند. پس از انجام آزمایشهای انسانی در دهه 1990 سرانجام اولین انسولین تنفسی توسط شرکت Pfizer در سال 2006 وارد بازار شد.