پاراگانگلیوم چیست؟
پاراگانگلیوم یا کودکتکتروما ، توموری است و از گره عصبی خودمختار اتونوم ایجاد می شود سیستم عصبی، که در پزشکی به عنوان پاراگنگل نیز شناخته می شود. نئوپلاسم می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد. با این حال ، اکثر آنها یک تومور خوش خیم هستند. پاراژانگلیوماها را می توان به انواع مختلفی تقسیم کرد: پاراگانگلیوما تمپانیکوم در گوش میانی و در درجه اول زنان در سنین 50 سالگی را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که پاراگانگلیوما ژوگولار به عنوان تومور گلوموس ژوگولار نیز شناخته می شود و در حفره جگولاریس استخوان تمپورالیس در قاعده استخوان رخ می دهد.
جمجمه. همچنین در پایه جمجمه، اما در سوراخ ژوگولار ، اجرا می شود عصب واگ، جایی که paraganglioma vagale ممکن است ظاهر شود. پاراگانگلیومای احشایی باعث تکثیر سلولی می شود اعضای داخلی؛ به ویژه معمولاً ادرار را تحت تأثیر قرار می دهند مثانه. از طرف دیگر ، Paraganglioma aorticum یک تومور تهاجمی در گره عصبی آئورت است که در نیمی از موارد منجر به مرگ می شود. پاراژانگلیوماها که بطور خاص روی آئورت شکمی تشکیل می شوند و شامل گانگلیون سینوس شکمی می شوند ، گاهی اوقات به عنوان پاراگانگلیومای رتروپریتونئال شناخته می شوند. معمولاً نئوپلاسم به صورت پاراگانگلیوما کاروتیکوم در ناحیه رخ می دهد شریان کاروتید.
فئوکروموسیتوم یا “فئو” توموری نادر است که در غدد آدرنال (فوق کلیه) ایجاد می شود. این تومور، ترشح آدرنالین را تحت تاثیر قرار می دهد. و می تواند باعث فشار خون بالا و سایر مشکلات شود. فئوکروماسیتوما معمولا خوش خیم است.
با این وجود، در حدود ۳-۱۳ درصد موارد، فئوکروموسیتوما می تواند سرطان زا شود. در این موارد، سلول های سرطانی می توانند به بخش های دیگری از بدن انتشار پیدا کنند.
تشخیص فئوکروموسیتوما
تشخیص فئوکروموسیتوما ممکن است بر اساس سابقه دقیق بیمار (از جمله موارد قبلی فکروموسیتوما در خانواده) ، ارزیابی بالینی کامل و شناسایی یافته های مشخص (حملات پاروکسیسم ، فشار خون بالا بدون پاسخ به درمان طبیعی و غیره) مشکوک باشد. تجزیه و تحلیل خون و ادرار می تواند تشخیص فئوکروموسیتوما را با شناسایی سطوح بالای کاتکول آمین ها یا متابولیت های آن در ادرار و خون (پلاسما) تأیید کند. متابولیت ها محصولات جانبی کاتکول آمین ها هستند که در هنگام تجزیه بدن (متابولیسم) کاتکول آمین ها تولید می شوند. یک آزمایش تخصصی ، آزمایش سرکوب کلونیدین ، ممکن است برای رد سایر علل افزایش کاتکول آمین ها انجام شود. کلونیدین تولید کاتکول آمین ها را در افراد فاقد فئوکروموسیتوما کاهش می دهد اما افراد مبتلا به فئوکروموسیتوما را به میزان طبیعی کاهش می دهد.
درمان فئوکروموسیتوم
برداشتن تومور از طریق جراحی معمولاً روش اصلی درمان است. با این حال ، به دلیل اهمیت غدد فوق کلیوی ، این جراحی می تواند بسیار دشوار باشد.
اگر فئوکروموسیتوم سرطانی باشد ، ممکن است پس از جراحی به درمان های سرطان مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی نیاز باشد.
پس از جراحی ممکن است مشکلات کوتاه مدت فشار خون یا قند خون پایین داشته باشید.