دمانس (به لاتین: dementia) یا خِرَدسودگی در پزشکی و روانپزشکی، اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز که با تغییر شخصیت و نئاندرتال شدن و موقعیتناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است. شایعترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است.
از دیگر عوامل ایجاد دمانس میتوان به سکته مغزی، روانآشفتگی (دلیریوم) ناشی از سمی شدن بدن در اثر مواد مخدر و روانگردان و بیماریهای ناشایع ولی معروف مانند جنون گاوی اشاره نمود. طبق تعریف، خردسودگی عبارت است از تخریب پیش رونده کارکردهای شناختی که در زمینهای از هشیاری کامل (بدون وجود دلیریوم بسته به نوع عامل آن) بروز میکند.
دمانس از علائم بیماری و به صورت مجموعهای از عملکردیهای بد بالینی شامل اختلالاتی در حافظه، زبانپریشی، تغییرات روانشناختی و روانپزشکی و مختل شدن فعالیتهای روزمره تظاهر مییابد.
وقتی بیماری با شکایت اختلال ذهنی و یا حافظه به پزشک مراجعه میکند، شاید تنها نوع بیماری که خود و همراهانش به آن فکر میکنند، بیماری آلزایمر باشد. ولی در حقیقت بیماری آلزایمر یکی از انواع بیماریهای فرسایش مغز است.