بیماری نقرس با علائمی چون دردهای شدید و ناگهانی ،قرمزی وضعف درمفاصل مخصوصا درانگشت بزرگ یاشست پا همراه است. بیماری نقرس که شایع ترین شکل آرتریت های التهابی و ناشی از تجمع اسید اوریک در بدن است معمولا با درد شست پا آغاز می شود.
نقرس نوع پیچیده ای ازبیماری آرتروز است که میتواند درهر فردی اتفاق افتد آقایان بیشترا ز خانم ها درمعرض خطر ابتلا به نقرس هستند. امامیزان این ابتلا درخانم ها بعدازسن یائسگی هم رایج است.
بیماری نقرس میتواندناگهانی رخ دهد وشما را نیمه های شب ازخواب بیدارکند به صورتیکه احساس میکنید انگشت شست شما درآتش قراردارد.مفصل آسیب دیده متورم ودچارضعف میشود به صورتیکه تحمل وزن یک ملافه هم برروی مفصل دردناک وغیرقابل تحمل است
خوشبختانه بیماری نقرس قابل درمان است وراه هایی وجوددارد که خطربروز مجدد نقرس را کاهش دهد.
برای خواندن ادامه مطالب اینجا کلیک کنید.
نارسایی قلبی به وضعیتی گفته میشود که در آن، قلب نمیتواند به اندازهای که نیاز بدن را تامین کند، خون را پمپاژ کند. در برخی موارد، علت این امر این است که قلب در هنگام تپیدن به اندازه کافی پر از خون نیست. در مواردی دیگر علت نارسایی این است که، قلب نمیتواند برای رساندن خون به سایر نقاط، فشار کافی را ایجاد کند. در بعضی از بیماران، هر دو این مشکلات وجود دارد. نارسایی قلب، به معنای توقف یا از کار افتادن قلب نیست، اما با این حال وضعیت بسیار جدی و خطرناکی است که نیاز به رسیدگی پزشکی دارد.
انواع نارسایی قلبی
این بیماری با توجه به علائم بروز آن در دو دسته طبقه بندی می شود که شامل موارد زیر می باشد :
1. نارسایی مزمن قلب
این بیماری به تدریج نمایان می شود ، اما علائم با گذشت زمان شدیدتر می شود . این نوع نارسایی قلبی شایع ترین نوع می باشد .
2. نارسایی حاد قلب
در این نارسایی علائم ناگهان ظاهر شده و از همان ابتدا شدید است . این بیماری با درمان مناسب بهبود می یابد .
از آنجایی که قلب نمی تواند خون کافی که بدن نیاز دارد را توزیع کند ، در این نوع نارسائی خستگی شایع می باشد.
هیپوترمی یک بیماری عمومی است و زمانی رخ می دهد که یک فرد برای مدت طولانی در معرض سرما قرار بگیرد. میانگین دمای طبیعی بدن 37 درجه سانتی گراد است. هیپوترمی زمانی رخ می دهد که دمای بدن به زیر 35 درجه برسد. حتی دمای محیطی بالاتر از 4 درجه نیز سبب هیپوترمی می شود. هیپوترمی معمولا به دلیل خیس شدن، عرق کردن یا افتادن در آب سرد رخ می دهد. ممکن است فرد متوجه فاجعه ای که در حال اتفاق افتادن است نباشد و فرصت اقدامات حیاتی را از دست بدهد. هیپوترمی در صورت عدم بهبودی سبب حمله قلبی، آسیب کبدی، نارسایی کلیه و یا مرگ می شود.
هیپوترمی با سرمازدگی متفاوت است. هنگام وقوع هیپوترمی سرمازدگی نیز می تواند ایجاد شود. در سرما زدگی بخش هایی از بدن در مواجه با سرما آسیب می بینند. بینی، گوش، انگشتان دست و پا از اندام های مستعد سرمازدگی هستند. علایم شامل احساس بی حسی، سفتی و تغییر رنگ پوست به سفید یا خاکستری مایل به زرد در محل آسیب دیده است و در طولانی مدت صدمات شدیدتری به بدن وارد شده یا گاهی به قطع عضو ختم می شود. در هر صورت هیپوترمی نیز مشکل جدی ای است و نیاز فوری به مراقبت های پزشکی دارد.
آنفولانزا یک بیماری ویروسی است که بخشهای بالایی مجراهای تنفسی را درگیر میکند. این بیماری به ناگاه رخ میدهد و نشانههایی مانند تب، کوفتگی و درد در بدن، سردرد، خستگی، از دست دادن اشتها، سرفه خشک و گلوی دردناک یا خشک را بروز میدهد. آنفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد؛ بهطور معمول نشانههای آنفولانزا شدیدتر است و بیمار اغلب نسبت به سرماخوردگی زمان بیشتری از کار و مدرسه بازمیماند.
بیشتر مردم بدون مشکل جدی از این بیماری رهایی مییابند، اما گاهی بیماری به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوسها یا عفونت مجراهای تنفسی (برونشیت)، میانجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه میتوان از این عفونتها پیشگیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونتهای دردسرسازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارتاند از: کودکان زیر دو سال، بزرگسالان ۶۵ ساله یا بیشتر و کسانی که ناراحتیهای پزشکی جدی دارند.