آنفولانزا یک بیماری ویروسی است که بخش‌های بالایی مجراهای تنفسی را درگیر می‌کند. این بیماری به ناگاه رخ می‌دهد و نشانه‌هایی مانند تب، کوفتگی و درد در بدن، سردرد، خستگی، از دست دادن اشتها، سرفه خشک و گلوی دردناک یا خشک را بروز می‌دهد. آنفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد؛ به‌طور معمول نشانه‌های آنفولانزا شدید‌تر است و بیمار اغلب نسبت به سرماخوردگی زمان بیشتری از کار و مدرسه بازمی‌ماند.
بیشتر مردم بدون مشکل جدی از این بیماری رهایی می‌یابند، اما گاهی بیماری به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوس‌ها یا عفونت مجراهای تنفسی (برونشیت)، می‌انجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه میتوان از این عفونت‌ها پیشگیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونت‌های دردسرسازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارت‌اند از: کودکان زیر دو سال، بزرگ‌سالان ۶۵ ساله یا بیشتر و کسانی که ناراحتی‌های پزشکی جدی دارند.
آلزایمر یک بیماری مغزی غیرقابل برگشت است که به آرامی حافظه و قدرت تفکر را از بین برده و حتی توانایی انجام کارهای ساده را از فرد می‌گیرد. بیماری آلزایمر به آرامی شروع می‌شود. این بیماری در وهله اول قسمت‌هایی از مغز که کنترل حافظه و زبان را به عهده دارند دربر می‌گیرد. آلزایمر یک بیماری پیشرونده است. این بدان معناست که به مرور زمان قسمت‌های بیشتری از مغز آسیب می‌بیند. زمانی که این اتفاق می‌افتد، علائم بیشتری دیده شده و بیماری تشدید می‌شود. بیماری آلزایمر یک بیماری مهلک است که در نهایت بر تمام شرایط زندگی فرد تأثیر می‌گذارد.
علائم
گیجی، سردرگمی و گم شدن در مکان‌های آشنا
اختلال در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی
اختلالات تکلمی و زبان
مشکلات مربوط به بیرون رفتن بدون کمک یا انجام فعالیت‌های خود مراقبتی
تغییرات شخصیتی مانند تبدیل‌شدن به فردی تهاجمی، پرتوقع و مشکوک
خطاهای حسی (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) و توهم (اعتقاد به چیزهایی که درست نیستند)
اختلالات خلقی یا اضطراب
بیماری اس ام ای (SMA) مخفف spinal muscular atrophy به عنوان یک بیماری عصبی عضلانی شناخته می شود. آتروفی عضلانی نخاعی و وردینگ هافمن نام های دیگر این بیماری است. این بیماری معمولا در نوزادان و کودکان رخ می دهد. اس ام ای ژنتیکی و پیشرونده بوده و به مرور زمان شدت می گیرد.
اس ام ای باعث ایجاد یک شکاف سلول عصبی در مغز و نخاع می شود و در نتیجه مغز انتقال پیام هایی که موجب کنترل حرکت عضلات می شود را متوقف می کند. این امر باعث می شود تا ماهیچه های کودک ضعیف شوند و او در کنترل حرکت سر، نشستن و حتی راه رفتن دچار مشکل شود. در بعضی موارد، در هنگام پیشرفت بیماری، ممکن است در بلع و تنفس نیز دچار مشکل شود.
کلام آخر
با توجه به تحقیقات صورت گرفته و در حال انجام بر روی بیماری اس ام ای و پیشرفت های حاصل شده. می توان به درمان بیماری کودکانی مانند دلارا در آینده امیدوار بود.
فئوکروموسیتوم یا “فئو” توموری نادر است که در غدد آدرنال (فوق کلیه) ایجاد می شود. این تومور، ترشح آدرنالین را تحت تاثیر قرار می دهد. و می تواند باعث فشار خون بالا و سایر مشکلات شود. فئوکروماسیتوما معمولا خوش خیم است.
با این وجود، در حدود ۳-۱۳ درصد موارد، فئوکروموسیتوما می تواند سرطان زا شود. در این موارد، سلول های سرطانی می توانند به بخش های دیگری از بدن انتشار پیدا کنند.
تشخیص فئوکروموسیتوما
تشخیص فئوکروموسیتوما ممکن است بر اساس سابقه دقیق بیمار (از جمله موارد قبلی فکروموسیتوما در خانواده) ، ارزیابی بالینی کامل و شناسایی یافته های مشخص (حملات پاروکسیسم ، فشار خون بالا بدون پاسخ به درمان طبیعی و غیره) مشکوک باشد. تجزیه و تحلیل خون و ادرار می تواند تشخیص فئوکروموسیتوما را با شناسایی سطوح بالای کاتکول آمین ها یا متابولیت های آن در ادرار و خون (پلاسما) تأیید کند. متابولیت ها محصولات جانبی کاتکول آمین ها هستند که در هنگام تجزیه بدن (متابولیسم) کاتکول آمین ها تولید می شوند. یک آزمایش تخصصی ، آزمایش سرکوب کلونیدین ، ممکن است برای رد سایر علل افزایش کاتکول آمین ها انجام شود. کلونیدین تولید کاتکول آمین ها را در افراد فاقد فئوکروموسیتوما کاهش می دهد اما افراد مبتلا به فئوکروموسیتوما را به میزان طبیعی کاهش می دهد.
درمان فئوکروموسیتوم
برداشتن تومور از طریق جراحی معمولاً روش اصلی درمان است. با این حال ، به دلیل اهمیت غدد فوق کلیوی ، این جراحی می تواند بسیار دشوار باشد.
اگر فئوکروموسیتوم سرطانی باشد ، ممکن است پس از جراحی به درمان های سرطان مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی نیاز باشد.
پس از جراحی ممکن است مشکلات کوتاه مدت فشار خون یا قند خون پایین داشته باشید.